Szkoła Łacińska w Malborku

Jako budowla reprezentująca styl gotycki, została wzniesiona z cegły i usytuowana wzdłuż murów miejskich, w pobliżu rzeki Nogat. Początkowo przypuszczalnie mogła pełnić także funkcję obronną, wzmacniając fragment murów od strony rzeki. W XVI wieku miejsce to zaczęło służyć jako szkoła, co zdefiniowało jego dalszą historię.

W 1735 roku budynek przeszedł znaczącą przebudowę, a kolejny remont miał miejsce w 1758 roku, kiedy to rozbudowano go w kierunku wschodnim i nałożono nowy dach. Upamiętniała to zachowana do XIX wieku tablica umieszczona nad wejściem. Szkoła działała do 1864 roku, kiedy to przeniosła się do nowego obiektu.

W tragicznych okolicznościach, podczas pożaru miasta w 1899 roku, górna część budynku uległa zniszczeniu; przetrwała tylko część od strony rzeki. W 1900 roku odbudowano go, przekształcając w czterokondygnacyjny magazyn. Kolejne zniszczenia przyszły wraz z walkami w latach 1945, kiedy to budynek został poważnie uszkodzony przez Armię Czerwoną, a jedynie dolne fragmenty murów z XIV wieku przetrwały.

Po latach zaniedbań, w latach 1971–1973 budynek przeszedł częściową odbudowę, jednak pozostawiono go w stanie surowym. Od 1977 roku funkcjonował jako Młodzieżowy Dom Kultury oraz magazyn sprzętu wodnego.

W latach 2013-2014 zdecydowano się na nadbudowę gotyckiego budynku według projektu firmy Inwestproj, co wywołało kontrowersje i było nominowane do nagrody Makabryła Roku. Koszt nadbudowy wyniósł około 14 mln zł, z czego znaczna część tej kwoty pochodziła z funduszy unijnych oraz budżetu miasta. W nowym obiekcie znalazły się liczne udogodnienia, w tym:

• sala konferencyjna na 100 osób,
• kawiarnia,
• skansen rzemiosł średniowiecznych,
• mediateka,
• multiCenter,
• obserwatorium astronomiczne.